Με το πέρασμα των χρόνων οι μεγάλοι λαϊκοί βάρδοι και δημιουργοί αποσύρονται και φεύγουν απ’ την ζωή αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Σήμερα ίσως να μην υπάρχει λαϊκό τραγούδι με την έννοια του παρελθόντος ίσως γιατί δεν υφίστανται οι κοινωνικές ομάδες και ανάγκες που τα γέννησαν και τα έκαναν να λειτουργούν καταλυτικά και ενωτικά. Όμως νεότεροι και εν ενεργεία σήμερα καλλιτέχνες και οι παλαιότεροι που δίνουν το παρών καθώς και η ολοένα αυξανόμενη αγάπη του κόσμου που μετά μανίας επιστρέφει στο λαϊκό άκουσμα σε συνδυασμό με μια νέα γενιά ικανών (( τραγουδιστών)) και μπουζουξήδων που ανατέλλει, αποτελούν τα εχέγγυα για την διαιώνιση και εξέλιξη του ιδιώματος που ταυτίστηκε με την λαϊκή ιδιοσυγκρασία, την ιδιαιτερότητα, την δύναμη, και την έκφρασή της. Σίγουρα οι εποχές έχουν αλλάξει... Η ζωή τραβάει μπροστά το δικό της δρομολόι. Τραγούδια πάντως δεν θα σταματήσουν να γράφονται ποτέ και πάντα θα γυρνάμε στο χτες, ψαχουλεύοντας σκονισμένες προθήκες, αποθήκες, πατάρια, δισκάκια που δεν ακούσαμε ή δεν αποτιμήσαμε όπως έπρεπε. Και μέσα απ' τα διαλεγμένα θα προκύπτουν κι άλλα ξεχασμένα διαμάντια...που θα' ρχονται να ενωθούν στα νέα καθώς το παρών θα γίνεται παρελθόν
